Πρώτη φορα που έμαθα να χάνω
Οι ήττες στην ζωή μου ήταν πάντα πιο γλυκές από τις νίκες μου,δεν κρατούσα ποτε σκόρ όπως κάνουν οι ανόητοι.Εγώ ζύγιζα τις γεύσεις και έχω να πω πως οι ήττες κρύβουν το πιο γλυκό ζουμί,μονο που πρέπει να έχεις υπομονή να τις πιπίλας μέχρι το τέλος.
Στον κόσμο τις ήττας προσγειώθηκα πολύ νωρίς,πήρα ένα καλο μάθημα από την πρώτη κιόλας ώρα.Χωρίς προσαρμογές η κυρια αυτή με έβαλε κάτω και όλο νάζι με ρώτησε,μοιάζω άσχημη e?
Παίξαμε monopoly 4 φίλοι,ομάδες δυο εναντίον δυο.Καθώς μου τελειωναν τα λεφτά άρχιζα και δανειζόμουν από τον συμπαίκτη μου,μια δυο τρις και μετά από λίγο αρνήθηκε.Μα αυτό σημαίνει θάνατος για μένα,είπα.Πίστευα πως θα χρεοκοπούσαμε μαζί αλλα έκανα λάθος,το σπουδαίο αυτό μάθημα δεν θα το ξεχάσω ποτε,τότε φαινόταν άσχημη η ήττα...
Η θυσία και οι όρκοι είναι ιεροί,μην κατεβάσετε το κεφάλι σας έπειτα από μερικές συναντήσεις.Θα έρθουν και άλλες,μεγαλύτερες και πιο γλυκές.Οι άντρες ψάχνουν να παντρευτούν την μητέρα τους γιατί κατά βάθος ξέρουν πως η μητέρα δεν θα τους αφήσει ποτε να χρεοκοπήσουν.
Μπορείτε να ζήσετε ένα ψέμα και να πεθάνετε μέσα σε αυτό,σας εύχομαι περαστικά και στα τσακίδια.Και αν χάσαμε στην αγάπη δε πειράζει,διαλέξαμε το σωστό χάπι,το κόκκινο.
